SI MISAH DAN SI LIMAH

RANCANGAN : EH DIH DIH
SIARAN : HARI AHAD JAM TIGA PETANG
PENULIS SKRIP : MASMAH MOHD ALI
NAMA PENA : NORGADIS LABUAN
PENERBIT : PN SALBIAH AJIS
WATAK : MISHA (30-an) : LIMAH (30-an)
LOKASI : DI RUMAH

SINOPSIS : Mengisahkan tentang si Misah kehilangan guntingnya. Selepas itu si Limah datang menghantar kain untuk dijahit si Misah. Gambar si Tampuy merupakan bermulanya cerita berkenaan sopan santun dikalangan anak remaja. Ada juga diceritakan berkenaan kebaikan computer dan internet.

(Bahasa Kedayan Brunei)


L/P : LAGU PENGENALAN


1 MISAH : (Monolog) Astagfirrullah… mana tia guntingku ani. Dimalam ada jua disini. Ada tah kanak-kanak yang mengacu ni…

2 LIMAH : Bahapa kau tu Misah, bacakap sorang-sorang…

3 MISAH : (Terkejut) Eh… Limah! Takajutku eeh.

4 LIMAH : Bah… bahapa tah kau tu, bacakap sorang-sorang. Sadari tadi kulihat inda jua kau tu badangan. Malar tah bacakap-cakap.

5 MISAH : Ani bah, guntingku hilang?

6 LIMAH : Gunting hilang?

7 MISAH : Awwu bah. Mana tia guntingku ani? Ku hunjar-hunjar sadari tadi inda kadapatan.

8 LIMAH : Kau tu lupahan dimana menaruh kali. Arah bakul tu inda ada? Cuba kau lihat dahulu.

9 MISAH : Sudah kulihat tu antadi? Inda ada disana?

10 LIMAH : Hunjar usai-usai Misah.

11 MISAH : Sudah…abis sudah kurampak isi bakul ku atu, inda jua ada gunting kainku atu. Ani inda lain ni, memang karaja kanak-kanak ni.

12 LIMAH : Awwu pakah Misah, karaja anakmu mengkali tu. Ada tah yang kan diguntingnya tu.

13 MISAH : Bah duduk tah Limah, inda lagi ku tarpaduli kau.

14 LIMAH : Awwu deh…dausah tah kau ingau sungguh kan aku ni. Pandai juaku duduk sendiri tu, bukanku inda biasa dirumahmu ani.

15 MISAH : Awwu… Luan menduli aku, kulihat inda sampat duduk lagi kau atu. Sibuk pulang kau menolong menghunjar gunting ku atu.

16 LIMAH : Awwu…aku tu kasihan malihat kau atu. Tarhunjar-hunjar dari tadi.

17 MISAH : Apa kau bawa tu kan? Kain? Kain kan rayakah tu?

18 LIMAH : Awwu… kan minta jahitkan bajuku, tiga pasang ni. Dimalam si Minah minta dangani ka kadai mambali kain. Kulihat lawa-lawa jua kain pilihannya atu. Gatal tah hatiku kan mambali jua. Pilih punya pilih, lurih tah ku tiga pasang. Ya tah ku bawa kamari ani. Banyak jahitanmu kah Misah?

19 MISAH : Sadang jua… ada 30 pasang sudah dangan mengantat.

20 LIMAH : Awwu banyak jua tu Misah. Kainku ani dapat lagi kau jahitkan kah tu? Malas ku kan mengantat arah dangan lagi eh… sarasi sudahku kan jahitanmu atu bah Misah.

21 MISAH : Bah…kalau kau boleh bah, mun dangan.. inda ku menarima lagi ni, takut ku inda sampat menyiapkan.

22 LIMAH : Kau tu pantas menjahit, indada kan diingaukan jua tu.

23 MISAH : Bukan apa, mun jadi bulan puasa ani aku kan umrah sama-sama nenek Midah. Ya tah aku inda barani mengambil kain dangan banyak…

24 LIMAH : Kan umrah kau Misah? Syukur tah. Aku ni bila lagikan ka tanah suci.

25 MISAH : Ada rajiki dapat tah tu ka sana. Eh… mana tia kainmu atu. Aku kan malihat usulnya.

26 LIMAH : Nih... Kain murah ganya Misah, malas tah ku kan mambali kain mahal, bukannya banyak usin.

27 MISAH : Inda tah kisah tu. Mun mambali yang mahal, sabuting ganya lurihya, mun dihitung-hitung harganya, dapat mambali dua buting kain yang murah, baik tah mambali yang murah, dapat jua batukar baju.

28 LIMAH : Ya tah, mun luan sabuting, macam inda batukar pulang.

29 MISAH : Awwu banar tu Limah… ehh! Lawa jua kain yang kau bali ani, lambut lagi kainnya. Ani mun dipakai, nyaman rasanya ni.

30 LIMAH : Awwu… Misah, ya tah ku bali atu. Sama ni bunganya macam dibali si Minah. Ganya si Minah mengambil warna hijau, aku biasalah… warna biru…

31 MISAH : Awwu… kau dari dulu, inda ada warna lain pilihan mu, biru tah ganya. Baik jua si Amat atu minat biru jua, sama tah kamu tu.

32 LIMAH : Hehehe… biasalah sehati sejiwa…

33 MISAH : Banyak tah balian si Minah. Ia atu sikapnya inda cukup tiga pasang tu.

34 LIMAH : Awwu… inda cukup tiga pasang tu banar, kan ia saja lima pasang, alum lagi kan anak-anaknya sama lakinya tu.

35 MISAH : Eh… Banyak tu banar? Patut tah ia minta dangani kau ka kadai.

36 LIMAH : Awwu… malas ia kan ikut bas, payah kan mangangkut barangnya.


KB – MUZIK PEMISAH


37 MISAH : Ani kainmu ani ikut contoh bajumu ani saja, inda ada ubah apa-apa tu kan?

38 LIMAH : Awwu. Ikut saja contoh baju yang kubawa atu. Anak-anakmu mana Misah?

39 MISAH : Arah rumah Tua Leha sama abang Samat, bapanyap. Bakas makan-makan dimalam, kan menyusun pinggan. Ngam inda sakolah ani, dapat jua kanak-kanak menolong.

40 LIMAH : Awwu banar jua tu. Awal babuah tarap Tua Leha Misah, arahku alum tuha lagi. Alum dapatkan menyucur tarap tu.

41 MISAH : Awwu Limah. Mun alum ada tuhanya, alum ada harapan tu… Tarap Tua Leha atu bukan lagi tuha… masak sudah…

42 LIMAH : Nyaman tu ah dicucur…Lawa jua gambar si Tampuy ani, gambar bila ni Misah.

43 MISAH : Oooh…atu gambar masa Majlis Konvokesyen SRU di Dewan Kolej Martikulasi.

44 LIMAH : Patut tah baju pun macam baju orang manarima ijazah. Mana kudangar si Tampuy kana lumpatkan satahun…

45 MISAH : Awwu…Limah. Kaputusan peperiksaannya baik harinya darjah ampat, tarus tah ia kana lompatkan darjah anam, inda lagi masuk darjah lima, yatah ia habis sekolah Agama awal setahun.

46 LIMAH : Ani dapat pangkat barapa tia Misah?

47 MISAH : Dapat pangkat satu jua. Harinya menunggu kaputusan peperiksaan atu, hantap ingaunya tu, takut inda dapat pangkat satu…

48 LIMAH : Banar jua tu Misah. Payah jua kan membubut satahun punya palajaran yang ia inda balajar atu, tapi syukur jua ah, dapat jua ia pangkat satu. Baik tah banar otak si Tampuy atu.

49 MISAH : Awwu…Limah. Aku sama abang Samat pun sanang hati si Tampuy dapat pangkat satu.

50 LIMAH : Mun kulihat anak-anakmu ni Misah, hantap baiknya…

51 MISAH : Inda jua…sama jua macam anak dangan.

52 LIMAH : Sama nyamu Misah? Inda sama ah… Anakmu atu bersopan santun, hormat orang tua, pakaian pun sadap mata mamandang bah.

53 MISAH : Kau ani luan labih-labih jua Limah.

54 LIMAH : Bukannya kan labih-labih, yang banar Misah. Mun tajumpa dimana-mana saja anak-anakmu atu, managur, salam cium tangan lagi tu. Mun anak si anu…tajumpa pun macam inda kanal, macam bukan parindungannya. Eh..! mambari malas kan malihat.

55 MISAH : Anak siapa kan Limah.

56 LIMAH : Malas tah ku kan menyabut namanya, anak paradian kitani jua. Mun ka kadai…barsaluar pindik ganya…rambut kuning miah. Malintas dapan muha diri pun ia inda managur, macam inda kilala bah.

57 MISAH : Banarkan Limah. Anak siapakan tu? Mun paradian kita ni jua… apa ya inda kau padahkan parindunganya…

58 LIMAH : Cheh..! Inda bapaidah madahkan indunya atu, kau tau apa dicakap mamanya arahku? “Awwu…anakmu ganya yang baik…anakuku semua inda baik…” Ha…! Cuba kau Misah,
mambari malas jua kan mandangar atu. Aku tu kan bapadah ganya, miatu pulang cakapnya…

59 MISAH : Hish..! Lain jua ah…

60 LIMAH : Atu tak mambari malas, manakan anak-anaknya atu barsopan santun, indungnya pun sama...

61 MISAH : Mun anak-anakku inda tantu ulah, baik kau padahkan aku, aku ni bukan janis yang malawankan anak…ada kuhambat mun anak-anakku atu inda tantu ulahnya. Baik sudah ada yang bapadah atu, mun bukan dimata kita, manakan kita tahu. Baikkah ulahnya…inda kah tu…

62 LIMAH : Eh dih dih… Misah, anak-anakmu inda pulang macam atu. Anak-anakmu atu baik nih…tapi inda ku masaie talihat pulang anak-anakmu atu di kadai bajalan-jalan macam anak dangan. Mun ada pun misti ada kau, mun inda kau sama si Samat lakimu atu.

63 MISAH : (Ketawa) He he he… Awwu…inda ku malapas anak-anakku atu, mun adakan dibali, biar tah sama-sama kami. Takutku bacampur sama anak-anak jajal. Palis…palis…

64 LIMAH : Baik nih mun manurut dicakap. Mun anak yang kuat malawan, nya kita ni jagan bajalan, awwu… inda kita sadar ia sudah nuhun arah parahantian bas.

65 MISAH : Anak-anakku ani bukan juaku kan mamuji, inda masai macam atu. Kadang-kadang dibawa ka kadai pun malas, inda ada lain kan menghadap komputer atu tah ganya…

66 LIMAH : Baik tu nih…ada komputer…

67 MISAH : Nya abang Samat, sipun kita ni ida banyak usin macam dangan, tapi komputer tu panting untuk anak-anak. Mambuat karaja sekolah karang ani pun pakai komputer. Mun inda ada, mancari paluang tah anak-anak kan ka kadai tu. Konon kan mambuat karaja sekolah, kalinya arah lain pulang tujunya. Ya tah abang Samat sanggup mambali komputer atu.

68 LIMAH : Awwu…eh… banar jua nya si Samat tu Misah. Kau pandai kau mamakai komputer mu atu Misah?

69 MISAH : Pandai pulang…

70 LIMAH : Aku ani inda pandai eh…Bahapa tah kau? Main game?

71 MISAH : Bahapa tah pulang main game, baik tah ku manjahit baju dangan dari kan main game.

72 LIMAH : Inda bah…mengkali saja tu main game…

73 MISAH : Aku membaca berita pulang tu, mun ada komputer sama internet, sanang mambaca berita. Mun kan mencari rasipi masakan pun ada, asal diri pandai mancari, banyak yang ada tu…

74 LIMAH : Siuk jua tu ah… Mun ada usin kan mambali juaku…

75 MISAH : Baik tah kau mambali…aku mun kan bacakap sama anakku yang di KK atu… pakai internet saja, kalihatan muhanya lagi tu, puas hati malihat.

76 LIMAH : Dapat kian…?

77 MISAH : Dapat eh…ya tah…komputer ani banyak gunanya. Apanya orang, pengunaan IT. Moden sakarang ani, macam-macam sudah ada, tinggal kita ni saja yang pandai mamilih mana yang baik, mana yang inda.

78 LIMAH : Awwu eh… Banyak banar gunanya komputer sama internet atu ah… Ari tu ada jua kanak-kanak mengingul kan minta balikan komputer. Aku inda mau mambalikan,
karang main game ganya karajanya.

79 MISAH : Kita ni sabagai indung, masti ambil tahu jua apa yang dibuat oleh anak-anak. Jangan jua salah guna komputer sama internet ani ah…

80 LIMAH : Kanapakan ya…

81 MISAH : Bukannya ada apa-apa, Cuma… internet ani macam-macam ada, pilim-pilim yang inda barsanonoh atu pun ada. Jangan sampai anak-anak kita malihat atu pulang.

82 LIMAH : Eh! Mambari hijap jua eh...

83 MISAH : Inda jua mambari hijap…ganya kita sabagai orang tua masti ambil barat, ambil tahu. Ya tak kita ni pun masti balajar manggunakannya supaya inda ditipu oleh kanak-kanak…

84 LIMAH : Awwu…anak-anak karang ani bukan semua boleh diparcaya… Eh…! inda kasadaran, ahir sudah palah. Mulih dulu ku Misah, kan masuk asar sudah ni.

85 MISAH : Bah… Mun siap bajumu ani, ada kanak-kanak mengantat tu.

86 LIMAH : Bah… mana saja kau Misah. Mana-mana yang kau sampat mambuat, kau tu kan balayar lagi.

87 MISAH : Sampat lagi ku jahitkan ni…

88 LIMAH : Bah… nuhun ku dahulu Misah. Asalammualaikum…

89 MISAH : Walaikummusalam…


TAMAT
Tersiar Di Labuan FM Pada 16.08.2009

Tiada ulasan: